چین Shenzhen Perfect Precision Product Co., Ltd. اخبار شرکت

ماشینکاری CNC که از ماشینکاری با کنترل عددی (NC) با استفاده از نوار پانچ ساخته شده است، فرآیندی است که از کنترل کامپیوتری برای کارکرد و دستکاری ماشین‌ها و ابزارهای برش برای شکل دادن به مواد اولیه مانند فلز، پلاستیک، چوب، فوم و فرآیند تولید کامپوزیت استفاده می‌کند.و غیره - به قطعات و طرح های سفارشی.در حالی که فرآیندهای ماشینکاری CNC انواع مختلفی از عملکردها و عملیات را ارائه می دهند، اصول اساسی همه فرآیندها تا حد زیادی یکسان باقی می مانند.فرآیند اصلی ماشینکاری CNC شامل مراحل زیر است: طراحی مدل های CADتبدیل فایل های CAD به برنامه های CNCآماده سازی دستگاه CNCانجام عملیات ماشینکاری

CNC 101: اصطلاح CNC مخفف "کنترل عددی کامپیوتری" است، و تعریف ماشینکاری CNC این است که یک فرآیند تولید کاهشی است که معمولاً از کنترل‌های کامپیوتری و ماشین‌ابزار برای حذف لایه‌های مواد از یک قطعه استوک استفاده می‌کند. قطعه کار—و قطعه ای با طراحی سفارشی تولید می کند.این فرآیند برای طیف وسیعی از مواد از جمله فلزات، پلاستیک، چوب، شیشه، فوم و کامپوزیت ها مناسب است و در صنایع مختلفی مانند ماشینکاری بزرگ CNC، ماشینکاری قطعات و نمونه های اولیه برای مخابرات و CNC کاربرد دارد. ماشینکاری قطعات هوافضا، که نسبت به سایر صنایع به تلرانس های سخت تری نیاز دارند.توجه داشته باشید که بین تعریف ماشینکاری CNC و تعریف ماشین CNC تفاوت وجود دارد - یکی یک فرآیند و دیگری یک ماشین است.ماشین CNC (گاهی اوقات به اشتباه به عنوان ماشین C و C شناخته می شود) یک ماشین قابل برنامه ریزی است که قادر است به طور مستقل عملیات ماشینکاری CNC را انجام دهد. ماشینکاری CNC به عنوان یک فرآیند تولید و خدمات در سراسر جهان در دسترس است.شما می توانید به راحتی خدمات ماشینکاری CNC را در اروپا، و همچنین در آسیا، آمریکای شمالی و جاهای دیگر در سراسر جهان پیدا کنید.

ساختار بسیاری از فلزات در اثر فرآیند اکسیداسیون ضعیف می شود، اما آلومینیوم نه.در واقع می توان آلومینیوم را از طریق فرآیندی به نام "آندایز کردن" قوی تر و بادوام تر ساخت.آنودایز کردن شامل قرار دادن ورق آلومینیوم در حمام اسید شیمیایی، معمولاً در آزمایشات آزمایشگاهی استون است.ورق آلومینیوم به قطب مثبت باتری شیمیایی تبدیل می شود و حمام اسید به قطب منفی تبدیل می شود.الکتریسیته از اسید عبور می کند که باعث اکسیده شدن سطح آلومینیوم (در اصل زنگ زدگی) می شود.اکسید آلومینیوم جایگزین آلومینیوم اصلی روی سطح می شود و یک پوشش قوی ایجاد می کند.نتیجه یک ماده بسیار سخت به نام آلومینیوم آنودایز شده است. با فرآیند صحیح آنودایز کردن، آلومینیوم آنودایز شده می تواند تقریباً به سختی الماس باشد.بسیاری از ساختمان های مدرن از آلومینیوم آنودایز شده استفاده می کنند که در آن قاب فلزی در معرض عناصر قرار می گیرد.آلومینیوم آنودایز نیز یک ماده محبوب برای ظروف پخت و پز با کیفیت مانند ماهی تابه و قابلمه است.گرما به طور مساوی در سراسر آلومینیوم آنودایز شده توزیع می شود و فرآیند آنودایز کردن یک پوشش محافظ طبیعی ایجاد می کند.یکی دیگر از فرآیندهای آبکاری را می توان برای ساختن آلومینیوم آنودایز مانند مس یا برنج یا سایر فلزات استفاده کرد.رنگ های مخصوص نیز برای رنگ آمیزی آلومینیوم آنودایز شده برای اهداف تزئینی موجود است.   آلومینیوم آنودایز شده به دلیل استحکام و دوام در بسیاری از کاربردهای دیگر نیز استفاده می شود.بسیاری از ماهواره‌هایی که به دور زمین می‌چرخند با لایه‌هایی از آلومینیوم آنودایز شده از زباله‌های فضایی محافظت می‌شوند.صنعت خودرو برای تزئین و در معرض دید قرار دادن پوشش محافظ قطعات، به شدت به آلومینیوم آنودایز متکی است.طراحان مبلمان اغلب از آلومینیوم آنودایز شده به عنوان قاب مبلمان فضای باز و به عنوان فلز پایه برای لامپ ها و سایر وسایل تزئینی استفاده می کنند.لوازم خانگی مدرن و سیستم های کامپیوتری می توانند از آلومینیوم آنودایز شده به عنوان محفظه محافظ استفاده کنند. به دلیل ماهیت غیر رسانایی، آلومینیوم آنودایز ممکن است برای همه کاربردها مناسب نباشد.برخلاف سایر فلزات مانند آهن، به نظر نمی رسد که فرآیند اکسیداسیون استحکام آلومینیوم را تضعیف کند.لایه "زنگ آلومینیوم" بخشی از آلومینیوم اصلی باقی می ماند و به غذا منتقل نمی شود و به راحتی تحت فشار پوسته پوسته نمی شود.این امر آن را به ویژه در برنامه های کاربردی خدمات غذایی و کاربردهای صنعتی که دوام آن بسیار مهم است، محبوب می شود.

تیتانیوم تا اواخر دهه 1940 به عنوان یک آلیاژ فلزی مفید مورد استفاده قرار نگرفت.بیشتر با مولیبدن، منگنز، آهن و آلومینیوم آلیاژ می شود.تیتانیوم یکی از قوی ترین فلزات موجود از نظر وزن است که آن را برای طیف گسترده ای از کاربردهای عملی ایده آل می کند.45٪ سبک تر از فولاد با استحکام معادل، دو برابر قوی تر از آلومینیوم و تنها 60٪ سنگین تر است. به عنوان یک عنصر، تیتانیوم دارای عدد اتمی 22 است. جرم اتمی آن 47.867 amu و نقطه جوش نسبتاً بالا 1660 درجه سانتیگراد (3020 درجه فارنهایت) است.تیتانیوم 44، تیتانیوم 45 و تیتانیوم 51 همگی ایزوتوپ های رادیواکتیو هستند که هنگام بمباران دوترون ها تولید می شوند.   در مصارف تجاری، آلیاژهای تیتانیوم در هر جایی که استحکام و وزن مشکل باشد استفاده می شود.قاب دوچرخه، قطعات خودرو و هواپیما و اعضای ساختاری نمونه‌های رایجی هستند.سوزن های تیتانیوم در کاربردهای پزشکی استفاده می شوند زیرا سوزن های تیتانیوم در تماس با استخوان و گوشت واکنش نشان نمی دهند.به همین دلیل، بسیاری از ابزارهای جراحی و همچنین سوراخ کردن بدن از تیتانیوم ساخته شده اند. تیتانیوم به دلیل مقاومت بالا در برابر خوردگی آب دریا (مخصوصاً زمانی که با پلاتین پوشیده شده باشد) برای کارخانه های نمک زدایی پیشنهاد می شود.بسیاری از کشتی‌ها از تیتانیوم برای قطعات متحرکی استفاده می‌کنند که اغلب در معرض آب دریا هستند، مانند پروانه‌ها و دکل‌ها.   ارتش به طور گسترده ای از تیتانیوم برای کارهای مختلف استفاده می کند.آلیاژهای تیتانیوم به مقدار زیاد در موشک‌ها، هواپیماها و هلیکوپترها، زیردریایی‌ها و تقریباً تمام پوشش‌های وسایل نقلیه استفاده می‌شوند.در طول جنگ سرد، روس‌ها زیرشاخه‌های خود را از تیتانیوم ساختند تا حداکثر سرعت و تحمل فشار بیشتر را به آن‌ها بدهند (در نتیجه به آن‌ها اجازه می‌داد تا در عمق بیشتری حرکت کنند).   در جواهرات، تیتانیوم یکی از محبوب ترین فلزات است.این به این دلیل است که رنگ آمیزی آسان و نسبتاً بی اثر است.حتی افرادی که به فلزات حساسیت دارند معمولاً با استفاده از جواهرات تیتانیومی تحت تأثیر قرار نمی گیرند.   کاربردهای تجاری تیتانیوم به آلیاژهای فلزی آن محدود نمی شود.هر دو یاقوت کبود و یاقوت کبود ستاره ای به دلیل وجود دی اکسید تیتانیوم بازتاب ستاره ای شکل خود را دریافت می کنند، بنابراین تیتانیوم تولید شده مصنوعی در سنگ های قیمتی استفاده می شود.دی اکسید تیتانیوم به دلیل خاصیت مانعی که دارد در کرم های ضد آفتاب و رنگ های همه منظوره نیز کاربرد زیادی دارد.تتراکلرید تیتانیوم (TiCl4) برای نوشتن هوایی (نوشتن حروف در هوا توسط هواپیماهای در حال پرواز) استفاده می شود.

لحیم کاری دو تکه از فلز پایه را به هم متصل می کند زیرا یک پرکننده فلز مذاب از طریق اتصال جریان می یابد و خنک می شود تا یک پیوند قوی ایجاد کند.مشابه جوشکاری، لحیم کاری یک اتصال بسیار قوی ایجاد می کند که اغلب قوی تر از خود قطعه فلز پایه است، بدون ذوب یا تغییر شکل جزء.دو فلز غیر مشابه یا فلزات پایه مانند نقره و برنز برای لحیم کاری مناسب هستند.استفاده از این روش یک پیوند نامرئی ایجاد می کند، در محدوده دمایی گسترده ای انعطاف پذیر است و می تواند ضربه و حرکات پیچشی را تحمل کند. اگرچه فلزات و دما متفاوت است، اما فرآیند لحیم کاری مانند لحیم کاری است.می توانید لوله، میله، فلز مسطح یا هر شکل دیگری را لحیم کاری کنید تا زمانی که قطعات به طور مرتب و بدون شکاف بزرگ در یکدیگر قرار گیرند.لحیم کاری پیکربندی های غیر معمول تری را با اتصالات خطی انجام می دهد، در حالی که بیشتر جوش ها روی اشکال ساده تر جوش داده می شوند.   ابتدا، کل ناحیه ای که باید به هم متصل شود باید تمیز شود، در غیر این صورت، مخلوط لحیم کاری مذاب به جای جریان، توده می شود و یک اتصال ناسازگار ایجاد می کند.سطح را تمیز کنید، سپس شار مذاب را اعمال کنید.Flux اکسیدها را حذف می کند، از اکسیداسیون بیشتر در حین لحیم کاری جلوگیری می کند و سطح را صاف می کند به طوری که مواد لحیم کاری به طور یکنواخت در محل اتصال جریان می یابد.   بعد، مشعل را جمع کنید و آلیاژ را لحیم کنید.مشعل ها از سوخت هایی مانند استیلن و هیدروژن برای تولید دماهای بسیار بالا، معمولاً بین 800 درجه فارنهایت و 2000 درجه فارنهایت (430 تا 1100 درجه سانتیگراد) استفاده می کنند.دما باید به اندازه کافی پایین باشد تا اطمینان حاصل شود که فلز پایه ذوب نمی شود، اما به اندازه ای بالا باشد که لحیم کاری ذوب شود.مشعل دارای کنترل های حساس برای رسیدن به دمای مناسب بر اساس نقطه ذوب مربوطه است. در نهایت، اتصال با لحیم کاری کامل می شود.لحیم کاری، مانند لحیم کاری، بسته به ترجیح شما یا شکل اتصال، به شکل میله، دیسک یا سیم وجود دارد.پس از گرم کردن فلز پایه در نزدیکی محل اتصال با مشعل، سیم را روی قطعه داغ بیاورید و باعث ذوب شدن لحیم شده و در اطراف محل اتصال جریان یابد.منظور بریزرها از "جریان" این است که در درز، به هر حفره نفوذ می کند.اگر لحیم کاری به درستی انجام شود، هنگامی که چسب سرد و محکم می شود، عملاً نشکن است.   لحیم کاری مزایای زیادی نسبت به جوشکاری نقطه ای یا لحیم کاری دارد.به عنوان مثال، اتصالات لحیم کاری صاف و کامل هستند و یک اتصال هوا و آب برای لوله ایجاد می کنند و به راحتی می توان آنها را آبکاری کرد تا درز از بین برود.همچنین مانند آلیاژ پایه، الکتریسیته را هدایت می کند.فقط لحیم کاری می تواند فلزات غیر مشابه با نقاط ذوب مختلف مانند برنز، فولاد، آلومینیوم، آهن فرفورژه و مس را به هم متصل کند.

EDM یک روش ماشینکاری است که عمدتاً برای آلیاژهای سخت یا فلزاتی استفاده می شود که با تکنیک های سنتی قابل ماشینکاری نیستند.با این حال، یک محدودیت کلیدی این است که EDM فقط برای مواد رسانا قابل استفاده است.EDM (ماشینکاری تخلیه الکتریکی) مخصوصاً برای برش خطوط پیچیده یا حفره های ظریفی که ماشینکاری آنها با آسیاب، آسیاب انتهایی یا سایر ابزارهای برش دشوار است، مناسب است.فلزاتی که می توانند با EDM ماشین کاری شوند عبارتند از Hastelloy، فولادهای ابزار سخت شده، تیتانیوم، کاربیدها، Inconel و Kovar. EDM گاهی اوقات "ماشینکاری جرقه ای" نامیده می شود زیرا با ایجاد یک سری تخلیه های الکتریکی سریع و تکراری فلز را حذف می کند.این تخلیه ها بین الکترودها و قطعه فلزی در حال ماشینکاری عبور داده می شود.مقدار کمی از مواد حذف شده از قطعه کار توسط جریان مداوم سیال شسته می شود.تخلیه های مکرر یک سری گودال های عمیق تر در قطعه کار ایجاد می کند تا زمانی که شکل نهایی تولید شود.

برش واترجت یک نوآوری نسبتاً جدید است که امکان برش دقیق و ارزان انواع گسترده ای از مواد را فراهم می کند.اصل پشت واترجت ساده است، اما با این وجود تعجب آور است.همانطور که از نام آن پیداست، یک جت آب با سرعت تقریباً سه برابر سرعت صوت از یک روزنه خارج می شود.فشار شدید جریان باریک به آب این امکان را می دهد که تقریباً هر ماده ای را که در مقابل آن قرار می گیرد برش دهد. در حالی که واترجت ها می توانند تقریباً هر ماده ای را برش دهند، آنها عمدتاً برای برش اسلب های پلاستیک، آلومینیوم، فولاد، کاشی و سنگ استفاده می شوند.گاهی اوقات مواد ساینده مانند گارنت یا ماسه به آب اضافه می شود تا کارایی برش را بهبود بخشد.برخی از واترجت ها می توانند فولاد تا ضخامت 12 اینچ (15 سانتی متر) را برش دهند! سیستم های برش واترجت زیادی وجود دارد، اما اکثر آنها دارای مجموعه ای مشابه از اجزا هستند.در قلب سیستم پمپی قرار دارد که فشار آب در مخزن را تا 4200 کیلوگرم بر سانتی متر مربع (60000 psi) افزایش می دهد.موادی که قرار است برش داده شود روی یک میز بزرگ قرار می گیرد.یک بازوی رباتیک کنترل شده توسط کامپیوتر یا سیستم XY جریان آب را برای برش شکل مورد نظر کنترل می کند.جریان آب بسیار باریک است (معمولا 0.03 اینچ یا 0.75 میلی متر)، که به جت آب اجازه می دهد جزئیاتی را که با ابزارهای برش سنتی غیرممکن است، برش دهد.   سیستم‌های واترجت معمولاً با رایانه کنترل می‌شوند تا دستورالعمل‌های برش را بتوان با استفاده از نقشه‌های دیجیتال تولید کرد.اگرچه برش ها پیچیده و دقیق هستند، اما برش با جت آب اغلب ارزان تر از روش های برش سنتی است.یکی دیگر از مزایای این نوع برش این است که حرارت ناچیزی در حین ماشینکاری تولید می شود و در نتیجه از مواد حساس به این تنش محافظت می شود.با این حال، یک نقطه ضعف آشکار، خود آب است.چوب، کاغذ و برخی پارچه ها به دلیل حساس بودن به رطوبت قابل قبول نیستند.

آلومینیوم به دلیل وزن سبک تر و خواص غیر رسانایی آن به جایگزینی محبوب برای فولاد در تولید تبدیل شده است.اما بسیاری از کاربردها به فرآیندی به نام آندایزینگ نیاز دارند تا سطحی محکم‌تر به آلومینیوم بدهد.اساسا، آنودایز کردن شامل غوطه ور کردن آلومینیوم در حمام اسید سولفوریک به نام الکترولیت و عبور جریان الکتریکی با ولتاژ پایین از محلول اسید است.نتیجه آنودایز معمولی، لایه نازکی از اکسید آلومینیوم (زنگ) روی سطح ورق آلومینیوم اصلی است.با این حال، اگر محلول اسید تا نقطه انجماد آب سرد شود و مقدار جریان الکتریکی به میزان قابل توجهی افزایش یابد، این فرآیند آندایزینگ سخت نامیده می شود. آندایزینگ سخت در کاربردهای صنعتی یا تجاری بیشتر از محصولات مصرفی رایج است.برخی از ظروف آلومینیومی را می توان آنودایز سخت کرد، اما آندایز کردن منظم معمولاً منجر به یک روکش نچسب بادوام می شود که مصرف کنندگان آن را دوست دارند.آندایزینگ سخت پوشش ضخیم‌تری از اکسید آلومینیوم تولید می‌کند که به منافذ و شکاف‌های سطح نفوذ می‌کند و در نتیجه ظاهر یکنواخت‌تری نسبت به آلومینیوم آنودایز معمولی دارد.آلومینیوم آنودایز سخت ممکن است رنگ قهوه ای تیره یا مشکی داشته باشد، اما رنگ های دیگری نیز می تواند تولید شود.   مزیت استفاده از آلومینیوم آنودایز سخت به جای فولاد ضد زنگ، هزینه کلی کمتر و وزن سبک تر است.ماشینکاری آلومینیوم سخت آنودایز شده آسانتر از نفوذ به یک بلوک مشابه از فولاد ضد زنگ است.آندایزینگ سخت نیز محصولاتی تولید می کند که در برابر آب و هوای سخت، اسپری نمک و فرآیندهای ساینده مقاوم هستند.آلومینیوم آنودایز سخت تنها چند درصد سخت تر از الماس است.   هم صنعت خودرو و هم صنعت ظروف تجاری برای مدت طولانی حامی آندایزینگ سخت بوده اند.پوشش های نچسب مانند PTFE باید یک روش کاربردی قابل اعتماد برای ایجاد یک اتصال قوی داشته باشند.آندایزینگ سخت می تواند تفلون یا سایر مواد را در طول الکترولیز اضافه کند.برخی از قطعات خودرو نیز از فرآیند آنودایز سخت بهره می برند، زیرا محصول نهایی می تواند مقاوم در برابر حرارت و غیر رسانا باشد.حوزه پزشکی نیز از فناوری آندایزینگ سخت بهره می برد.آلومینیوم مورد استفاده در مفصل مصنوعی برای استحکام و مقاومت در برابر اثرات خورنده خون به سختی آنودایز می شود.   آندایزینگ سخت ویژگی های زیادی با آندایزینگ اسید سولفوریک دارد، اما نتایج این دو فرآیند به طور قابل توجهی متفاوت است.آندایزینگ سخت سطح اکسید آلومینیوم ضخیم تری ایجاد می کند که محکم تر به لایه آلومینیوم اصلی می چسبد.هنگام خرید ظروف آلومینیومی جدید، ممکن است بخواهید به دنبال توضیحات "آلومینیوم آنودایز شده" یا "آنودایز سخت" باشید.ظروف آشپزی با علامت "آنودایز سخت" ممکن است عمر بیشتری داشته باشند، اما شاید کمی گرانتر باشند.

سندبلاست یا انفجار مهره‌ای یک اصطلاح کلی برای فرآیند صاف کردن، شکل دادن و تمیز کردن سطوح سخت با فشار دادن ذرات جامد از طریق آنها با سرعت بالا است.این اثر شبیه به استفاده از کاغذ سنباده است، اما سطح یکنواخت تری را فراهم می کند، در گوشه ها و شکاف ها مشکلی ندارد. سندبلاست یکی از متداول ترین و موثرترین روش های تمیزکاری و نگهداری سطوح می باشد.ترمیم سطح با انفجار شن ریز به طور مستقیم بر روی جسم در حال تمیز کردن با سرعت بسیار بالا از طریق نازل دستگاه انفجار حاصل می شود.یکی از بزرگترین مزایای سندبلاست سرعت و کارایی آن است.خواص ماسه، از جمله اندازه دانه ریز و ترکیب ذرات ریز، این ماده را به یک ساینده قوی تبدیل می کند.چیزی که معمولاً ساعت ها برای تمیز کردن با دست یا سایر روش های کمتر کارآمد نیاز دارد را می توان با سندبلاست به چند دقیقه کاهش داد.

رزین های پلیمری هنگام گرم شدن ذوب می شوند، بنابراین می توان آنها را به دلخواه قالب گیری کرد و سپس اجازه داد تا سخت شوند.پلاستیک به دست آمده ترموپلاستیک نامیده می شود. انواع مختلفی از ترموپلاستیک ها وجود دارد که هر کدام دارای خواص منحصر به فردی هستند که آنها را به ویژه برای کاربردهای خاص و نیازهای بودجه ای مفید می کند.ترموپلاستیک ها در برابر دماهای شدید، مواد خورنده یا محیط بسیار مقاوم هستند. انواع متداول مواد ترموپلاستیک عبارتند از: اکریلیک (اکریلیک)اکریلونیتریل بوتادین استایرن (ABS)پلی آمید (PA)پلی لاکتیک اسید (PLA)پلی کربنات (PC)پلی اتر ترکتون (PEEK)پلی اتیلن (PE)پلی پروپیلن (PP)پلی وینیل کلراید (PVC)پلی استایرن با ضربه بالا (HIPS)بیایید نگاهی عمیق تر به برخی از مواد ذکر شده در بالا بیندازیم...