فلزات غیر فلزی آلیاژ ها یا فلزات هستند که حاوی مقادیر قابل توجهی آهن نیستند. تمام فلزات خالص عناصر غیر فلزی هستند، به جز آهن (Fe) ،که همچنین فرایت نامیده می شود از لاتین "Ferrum،" به معنی " آهن
فلزات غیر فلزی معمولاً گران تر از فلزات آهن هستند اما به دلیل خواص مطلوب خود از جمله سبک وزن (الومینیوم) ، رسانایی بالا (مس) ،خواص غیر مغناطیسی یا مقاومت در برابر خوردگی (زنک)برخی از مواد غیر فلزی در صنایع آهن و فولاد استفاده می شوند، مانند باکسیت که برای جریان در کوره های بالا استفاده می شود.پیروولوسیت و ولفرامیتاما بسیاری از فلزات غیر فلزی دارای نقطه ذوب پایین هستند، که آنها را برای کاربردهای در دمای بالا کمتر مناسب می کند.
تعداد زیادی از مواد غیر فلزی وجود دارد که شامل هر فلز و آلیاژی است که حاوی آهن نیست. فلزات غیر فلزی شامل آلومینیوم، مس، سرب، نیکل، قلع، تیتانیوم و روی هستند.و هم چون مس و برنزفلزات غیر فلزی نادر یا گرانبها شامل طلا، نقره و پلاتین، کوبالت، جیوه، وولفستم، بریلیوم، بیسموت، سیریم، کادمیوم، نیوبیوم، ایندیوم، گالیوم، جرمنیوم، لیتیوم، سلنیوم،تانتالوم، تلوريوم، وانيديوم و زركونيوم
فلزات غیر فلزی معمولاً قبل از تصفیه از طریق الکترولیز از مواد معدنی مانند کربنات، سیلیکات و سولفید بدست می آیند.
تفاوت بین فلزات آهن و فلزات غیر آهن این است که فلزات آهن حاوی آهن هستند. فلزات آهن مانند آهن ریخته یا فولاد کربن دارای محتوای کربن بالا هستند.که به طور کلی باعث می شود آنها در معرض رطوبت به زنگ آسیب ببینندبا این حال، این مورد برای آهن آلات، که به دلیل خلوص خود در برابر زنگ مقاومت می کند، و فولاد ضد زنگ، که توسط حضور کروم در برابر خوردگی محافظت می شود، نیست.
