سه حالت سایش فرز انتهایی برای فرز تراشکاری چیست؟
در ماشینکاری ترکیب فرز تراش، سایش وجه عقبی آسیاب انتهایی عمدتاً شامل سایش وجه عقب اصلی و سایش وجه عقبی کمکی می شود.سایش سطح ابزار عقب ناشی از اصطکاک شدید در ناحیه تماس قطعه کار ابزار است و علائم آشکاری از اصطکاک مکانیکی در ناحیه سایش وجود دارد.
1. سایش یکنواخت وجه کاتر اصلی و عقب
در حین تراشکاری و فرزکاری، سایش سطوح ابزار اصلی و عقب در مرحله اولیه سایش یک نوار سایش با عرض مساوی است و روی سطح ابزار عقب مجاور کل لبه برش گسترش می یابد.شکل (الف) نمودار شماتیک سایش یکنواخت سطح ابزار عقب است.عرض این بند سایش VB نامیده می شود که یک شاخص ارزیابی سایش رایج است.سایش صفحه عقب باعث تشدید اصطکاک برش در تراشکاری و فرزکاری، افزایش نیروی برش، افزایش دمای برش و کاهش کیفیت پردازش می شود.شکل (ب) اثر سایش واقعی وجه اصلی و عقب آسیاب انتهایی را در مرحله سایش اولیه نشان می دهد.
2. سایش موضعی وجه کاتر اصلی و عقب
در میان فرزهای انتهایی آزمایش شده، بخشی از کاترها در محدوده محلی سطوح اصلی و عقبی فرز سایش جدی دارند و در این قسمت خاص توسعه می یابند.شکل (ج) سایش موضعی سطوح اصلی و عقب فرز خنثی را برای تراشکاری و فرز نشان می دهد.این الگوی سایش ناشی از اصطکاک بین لبه محیطی و سطحی است که قطعه کار باید در فرآیند کامپوزیت فرز تراشکاری شود و شیارهای عمیق آسیاب می شوند.سایش موضعی سطح ابزار عقب معمولاً در مراحل میانی و بعدی فرز تراشکاری رخ می دهد.
3. سایش صورت کمکی برش عقب
در فرآیند آسیاب نوبتی، لبه برش کمکی لبه انتهایی آسیاب انتهایی است.از آنجایی که قطعه کار در طول فرآیند ماشینکاری در حال چرخش است، فرکانس تماس بین پهلو و سطح ماشینکاری شده سریعتر می شود، بنابراین سایش پهلو در فرآیند فرز تراشکاری بسیار جدی تر از فرز معمولی است.شکل (د) سایش صفحه ابزار عقب جفت را در پردازش کامپوزیت فرز تراش نشان می دهد.
