یک کاربرد رایج در طراحی، رویکرد مشابه است که ساده، سریع و معقول است.این کاربرد به مراجع کافی نیاز دارد و طیف وسیعی از مواد و مراجع در راهنماهای مختلف طراحی مکانیکی فعلی آورده شده است.معمولاً زبری سطح با سطوح تحمل ابعادی سازگار است.به طور کلی، هرچه تلورانس های استاندارد مشخص شده برای ماشینکاری و تولید قطعات مکانیکی کمتر باشد، مقدار زبری سطح قطعات مکانیکی کمتر است، اما هیچ رابطه عملکردی ثابتی بین آنها وجود ندارد.
استحکام ماشینکاری قطعات مکانیکی توانایی قطعه برای شکستن یا عدم تغییر شکل پلاستیکی بیش از حد مجاز در حین کار است و اساسی ترین شرط برای کلیه عملیات عادی و ایمنی تولید تجهیزات است.اقدامات متقابل استاندارد برای بهبود استحکام قطعات عبارتند از: به منظور گسترش مشخصات سطح مقطع ریسک قطعه، گسترش ممان اینرسی سطح مقطع، طراحی موثر مقطع مورد.استفاده از مواد خام با مقاومت بالا، مواد خام برای گسترش فرآیند عملیات حرارتی برای بهبود استحکام و کاهش تنش حرارتی، فرآیند تولید عملیات برای کاهش یا حذف کاستی های میکروسکوپی و غیره؛به منظور کاهش بار قطعات برای کاهش سطح تنش و غیره باید به درستی در ساختار قطعات دخالت داده شود.
1، خطای موقعیت یابی: خطای موقعیت یابی عمدتاً شامل معیار خطای همپوشانی نیست و خطای عدم دقت در معاونت ساخت است.
2، خطای اندازه گیری: قطعات در پردازش یا اندازه گیری پس از پردازش، به دلیل روش اندازه گیری، دقت سنج، و همچنین قطعه کار و عوامل ذهنی و عینی مستقیماً تحت تأثیر دقت اندازه گیری قرار می گیرند.
3، خطای ابزار: هر ابزاری در فرآیند برش برای ایجاد سایش و پارگی اجتناب ناپذیر است و در نتیجه باعث تغییر اندازه و شکل قطعه کار می شود.
4، خطای فیکسچر: نقش فیکسچر این است که قطعه کار را معادل ابزار و ماشین ابزار قرار دهد، بنابراین خطای هندسی فیکسچر روی خطای ماشینکاری (به ویژه خطای موقعیت) تأثیر زیادی دارد.
5، خطای ماشین ابزار: از جمله خطای چرخش اسپیندل، خطای راهنما و خطای زنجیره رانندگی.خطای چرخش اسپیندل به محور واقعی چرخش ممان دوک نسبت به محور چرخش متوسط آن از مقدار تغییر اشاره دارد، به طور مستقیم بر دقت قطعه کار در حال ماشینکاری تأثیر می گذارد.
