مواد برای ماشینکاری دقیق به دو دسته مواد فلزی و مواد غیرفلزی تقسیم می شوند.
برای مواد فلزی، سختی فولاد ضد زنگ، پس از آن چدن، مس و در نهایت آلومینیوم، بیشترین سختی را دارد.
فرآوری سرامیک، پلاستیک و ... فرآوری مواد غیرفلزی است.
1، اول از همه، الزامات سختی مواد، برای برخی موارد، هر چه سختی مواد بالاتر باشد، بهتر است، فقط به سختی مورد نیاز قطعات ماشین پردازش محدود می شود، اگر سخت تر باشد، مواد پردازش نمی توانند خیلی سخت باشند. از قطعات دستگاه قابل پردازش نیست.
2، در مرحله دوم، مواد نرم و سخت متوسط، حداقل یک درجه پایین تر از سختی دستگاه، اما همچنین بستگی به نقش دستگاه پردازش این است که چه کاری را با قطعات ماشین انتخاب معقول مواد انجام دهد.
به طور خلاصه، ماشینکاری دقیق نیازهای مواد یا برخی، نه مواد مناسب برای پردازش، مانند مواد خیلی نرم یا خیلی سخت، اولی برای پردازش ضروری نیست، و دومی پردازش نمی شود.
بنابراین، قبل از پردازش باید به چگالی مواد توجه کرد، اگر چگالی بیش از حد بزرگ باشد، معادل سختی آن نیز بسیار زیاد است و اگر سختی از سختی قطعات ماشین (ابزار تراشکاری) بیشتر باشد، غیرممکن است. برای پردازش، نه تنها به قطعات آسیب می رساند، بلکه باعث ایجاد خطر می شود، مانند چرخاندن ابزار به بیرون از آسیب تصادف.بنابراین، به طور کلی، برای پردازش مکانیکی، مواد مواد باید کمتر از سختی ماشین ابزار باشد تا بتوان آن را پردازش کرد.
