اشکال اصلی ماشینکاری عبارتند از: تراشکاری، ماشینکاری فرز، ماشینکاری پکیج و ماشینکاری آسیاب.روشهای ماشینکاری سنتی عمدتاً عبارتند از: تراشکاری، گیره، فرز، تراش، درج، سنگ زنی، سوراخ کردن، سوراخ کردن، پانچ کردن، اره کردن و روشهای دیگر.همچنین آبکاری، ریخته گری، سیم برش، آهنگری، الکترو اچ، پردازش پودر و غیره وجود دارد.
چرخش: عمدتاً شفت یا قطعات چرخشی پردازش می شود، از طریق چرخاندن ابزار برای رسیدن به شکل دلخواه.
فرز: عمدتاً صفحه پردازش یا اریب از طریق دیسک برش فرز برای حذف هواپیما.
برنامه ریزی: عمدتاً برای ماشینکاری سطوح مسطح یا منحنی و از بین بردن سطوح مسطح یا منحنی توسط برش های تراش.
سنگ زنی: عمدتا توسط چرخ سنگ زنی برای آسیاب کردن هواپیما، دایره خارجی، دایره داخلی برای دستیابی به زبری سطح.
حفاری: عمدتاً با حفاری سوراخ با مته.
حفاری: عمدتاً با سوراخ کردن سوراخ با ابزار یا درج خسته کننده.
مشت زدن: عمدتاً با مشت زدن و شکل دادن.
اره کردن: عمدتاً با پردازش برش ماشین اره.
اگر دسته محصول بزرگ است، توصیه می شود از ماشین تراش برای سوراخ کردن استفاده کنید که سریع و دقیق است.از آنجا که زاویه روشن است، بنابراین ابزار خسته کننده باید زاویه جلو را نیز پاک کند.
اگر دسته محصول کوچک است، از فرز برش فرز استفاده کنید اما سرعت آن کمتر است.ماشینکاری فرآیند تغییر اندازه یا عملکرد قطعه کار با ماشین های ماشینکاری است.با توجه به وضعیت دمایی قطعه کار در حال ماشینکاری، به ماشینکاری سرد و ماشینکاری گرم تقسیم می شود.ماشینکاری در دمای اتاق و بدون تغییرات شیمیایی یا فیزیکی در قطعه کار را ماشینکاری سرد می گویند.
به طور کلی در دمای بالاتر یا پایین تر از دمای اتاق، پردازش باعث تغییرات شیمیایی یا فیزیکی در قطعه کار می شود که به آن پردازش گرم می گویند.پردازش سرد را می توان با توجه به تفاوت در روش های پردازش به برش و پردازش فشار تقسیم کرد.پردازش حرارتی با عملیات حرارتی، کلسینه کردن، ریختهگری و جوشکاری رایج است.