دستگاه فرز با چرخاندن کاتر و حرکت آن در امتداد محور روی قطعه کار، تشکیل فلز را تکمیل می کند.بدیهی است که جایگاه دستگاه فرز در ماشینکاری بسیار مهم است.
اگرچه ماشین های فرز عمدتاً برای ماشینکاری سطوح مسطح و مربع استفاده می شوند، اما برای بسیاری از اهداف دیگر نیز استفاده می شوند.تکنسین‌های ماهر می‌توانند از ماشین‌های فرز برای برش نماها، فیله‌ها و گمانه‌ها استفاده کنند و می‌توانند از برخی تجهیزات فرعی ماشین‌های فرز برای پردازش قوس‌ها، نیم‌دایره‌ها و هلیکوئیدها (با استفاده از ابزارهای مارپیچی - ابزارهای مارپیچی دوتایی یا چندگانه) استفاده کنند.با استفاده از برخی ابزارهای خاص در دستگاه فرز می توان دندانه های چرخ دنده، شیارهای دم کبوتر و شیارهای T شکل را نیز پردازش کرد.مهمتر از آن، هنگام ماشینکاری شکل قطعه کار فوق بر روی دستگاه فرز، می توان آن را کاملاً دستی و بدون استفاده از کنترل عددی کامپیوتری کار کرد!
حال اگر از کنترل کامپیوتری برای به حرکت درآوردن دوک ماشین فرز استفاده کنیم، مقیاس قطعات کار قابل پردازش بزرگتر خواهد بود.با استفاده از برنامه تولید طراحی/تولید به کمک رایانه برای کنترل دستگاه فرز، پردازش قطعات کار با هر شکلی تقریباً امکان پذیر است.تا زمانی که شکل قطعه کار را بتوان روی صفحه کامپیوتر نمایش داد، اساساً می توان آن را آسیاب کرد.
عملیات آسیاب.
عملیات اصلی در 12 را می توان به چهار نوع تقسیم کرد:
(1) فرز صورت - برش هواپیما با دم دندان های برش.
(2) برش پروفایل - ماشینکاری مشخصات قطعه کار با وجه جانبی کاتر.
(3) حفاری.
(4) خسته کننده - تشکیل یک سطح دایره ای داخلی.
1. پایان آسیاب
کاتر در زیر سطح قطعه کار در عمق برش مورد نیاز قرار می گیرد و سپس قطعه کار در جهت شعاعی خاصی با کاتر درگیر می شود که به آن درگیری شعاعی می گویند.درگیری شعاعی به صورت نسبت بین طول ابزار و قطعه کار در جهت شعاعی و قطر آن بیان می شود.فرز صورت را می توان با سه فرز مختلف پردازش کرد:
فرز صورت:
این نوع ابزار به طور خاص ساخته شده است و مواد اولیه آن فولاد پرسرعت و آلیاژ سخت است.کاتر کاربید سیمانی نوع درج معمولاً در صنعت استفاده می شود.برش فرز صورت می تواند به 64 آسیاب ریز متوسط بالا دست یابد که ممکن است به دقت مطلوب بیشتری دست یابد.
فرز پایانی:
از آنجایی که قسمت انتهایی و دور آن ها دارای دندانه است، از این نوع کاتر برای برش وجه های انتهایی استفاده می شود.هنگامی که از دندانه های انتهایی برای آسیاب استفاده می شود، فرز انتهایی مستقیماً در قطعه کار برش می دهد.مانند سوراخ کاری، فرز صورت نمی تواند سوراخ کند، بنابراین زمانی که قطعه کار را لمس نمی کند، لازم است DOC را تعمیر کنید.فرزهای انتهایی با 2 یا 4 دندان بسیار رایج هستند، در حالی که فرزهای انتهایی با 3 دندان اغلب از برخی فلزات برش با سرعت بالا مانند آلومینیوم استفاده می کنند.چند فرز انتهایی از فولاد پر سرعت کبالت ساخته شده اند که سختی و دوام بالاتری نسبت به فرزهای انتهایی ساخته شده از فولاد با سرعت بالا دارد، اما برش های کبالت گران تر هستند.هزینه باقیمانده این نوع فولاد پرسرعت کبالت گاهی غیرمعقول است، مگر اینکه لبه برش ابزار کاربید سیمانی شکسته شده و به دلیل ارتعاش مکانیکی قابل تراش نباشد یا آلیاژ فولادی با سرعت بالا به طور کلی کند باشد. سختی ساده قطعه کار
فرز انتهایی گاهی با تمام برش های سخت و خوراک جایگزین می شود.هزینه آن بیشتر از فولاد آلیاژی با سرعت بالا است، اما سرعت برش آن 3 برابر فولاد آلیاژی با سرعت بالا است.فرز انتهایی گاهی اوقات روش کاربید وارد شده را اتخاذ می کند.فرز انتهایی می تواند به پایانی متوسط برسد.هنگام ماشینکاری سطح، می توان آن را با دستگاه فرز با سرعت نسبتا کم مقایسه کرد.
پرتاب چاقو:
کاتر پرنده یک کاتر برش سطح تک دندانه است.این کاتر به دلیل سرعت کم برش، بیشتر برای نصب به جای تولید در مقیاس بزرگ استفاده می شود.به سمت سطح صافی پرواز کنید که باید بسیار دقیق یا حتی بیشتر روغن کاری شود.سر برش فولادی با سرعت بالا یا آلیاژ سخت در کاتر پرنده با چیزی شبیه به سر تراش بسته می شود.اگرچه چاقوی پرنده بسیار ارزان است و می توان آن را در مغازه ها خریداری کرد، اما سرعت برش آن بسیار پایین است و خطرات امنیتی جدی دارد.حس ابزار و نیروی گریز از مرکز که به انتهای دم بیرونی پرواز می کند، کار قابل توجهی برای برش چاقوی پرنده است.
2. برش محیطی
برش محیطی (که به آن برش شکل دهی نیز گفته می شود) همانطور که از نامش پیداست، برش سطوح داخلی و خارجی قطعه کار با دندانه های کناری کاتر است.برش برش محیطی رایج برای Z، فرز انتهایی است.ما باید نسبت به جهت آسیاب رو به جلو هوشیار باشیم.باید بدانیم که اختلاف نیروها به جهت تغذیه بستگی دارد.هنگام برش با دندانه های جانبی، ابزار را می توان توسط چرخ محرک در امتداد مسیر خاصی به قطعه کار هدایت کرد - به نام فرز جلو.در آسیاب رو به جلو، جهت چرخش کاتر در قطعه کار همیشه باعث می شود که محور تغذیه پردازش و قطعه کار از نقطه برش عبور کند.شاید بتوانید جهت تغذیه ابزار را در امتداد محیط معکوس کنید.جهت دندانه های برش خلاف جهت محور تغذیه است که به آن فرز معکوس می گویند.درک تفاوت بین آنها برای ایمنی، عمر مفید و پایان بسیار مهم است.
3. مرحله و حفره پردازش
شکاف دهی به عمق برش: قبل از ماشینکاری حفره، ابتدا باید سوراخی در عمق ماشینکاری ناهموار ماشینکاری شود - این عمل شبیه سوراخکاری است که پین نامیده می شود و با فرز انتهایی تکمیل می شود و سپس حفره با ماشین کاری می شود. صفحه کناری فرز.فرز شکافی فرز با سه شیار یا چهار شیار را می توان با ساییدن صحیح یک یا چند دندان که از سطح مرکزی عبور می کند تکمیل کرد.اکثر فرزها با دو شیار می توانند فرز غوطه ور را انجام دهند، اما همه آنها نمی توانند!برخی از کاترها با مرکز توخالی و بدون لبه برش را نمی توان وارد و آسیاب کرد.
عمق برش فرز مخروطی: فرز درج با وجه جانبی فرز انتهایی فرز مخروطی یا به اختصار فرز مخروطی نامیده می شود.این روش اغلب در عملیات دستی استفاده نمی شود.عمدتاً در پردازش کنترل عددی استفاده می شود زیرا تخلیه تراشه ها نسبت به حفاری مستقیم ساده تر است و می تواند مایع خنک کننده را مستقیماً به قسمت پردازش برساند.فرز مارپیچ اینسرت دو مزیت نسبت به فرز اینسرتی خطی دارد.ابتدا می تواند از مماس بین کاتر و حفره جلوگیری کند و سپس از باقی ماندن آثار ماشینکاری روی سطح تمام شده که به آن فرز مارپیچی می گویند، جلوگیری کند.ابزار به صورت مارپیچی پایین می آید.
4. شکل دادن و برش
پخ زدن: پخ زدن عموماً در حفره قالب و جاهایی که پاهای بیرونی دارند استفاده می شود و پخ داخلی را عموماً فیله داخلی می نامند.خط دندان کاتر پخ را می توان به مقعر داخلی و محدب خارجی تقسیم کرد.به ماشینکاری قطعه کار با فرز فرم دهی در ماشین تراش، فرآیند شکل دهی می گویند.دو نوع فرز انتهایی وجود دارد که برای ماشینکاری زوایای مقعر استفاده می شود، یعنی برش فرز انتهایی و فرز انتهای گرد.
قالب گیری سفارشی: وقتی شکل ماشین کاری خاص است، ابزار قالب گیری ساده Z در کارگاه یک چاقوی پرنده است.تیغه فولادی پرسرعت آن می تواند قطعه کار با هر شکلی را بدون تجهیزات خاص پردازش کند.
5. حفاری/ریمینگ
6. خسته کننده
