تمپرینگ یک فرآیند عملیات حرارتی است که برای افزایش چقرمگی و شکل پذیری موادی مانند فولاد استفاده می شود.فرآیند تمپر شامل حرارت دادن یک ماده تا دمایی کمتر از نقطه بحرانی آن، معمولاً بین 150 تا 700 درجه سانتیگراد، و نگه داشتن آن در آن دما برای مدتی قبل از سرد شدن تا دمای اتاق است.
هدف از تمپر کردن، کاهش سختی و شکنندگی ماده ای است که خاموش شده یا به شکل دیگری سخت شده است.در طول تمپر، مقداری از سختی اضافی از مواد حذف می‌شود و چقرمگی، شکل‌پذیری و مقاومت در برابر ضربه را بهبود می‌بخشد.
دما و مدت زمان فرآیند تمپر کردن را می توان برای دستیابی به خواص مطلوب مواد تنظیم کرد.هرچه درجه حرارت بیشتر و مدت زمان طولانی تر باشد، مواد نرم تر و شکل پذیری بهتری دارند.هر چه دمای تلطیف کمتر و مدت زمان آن کوتاه تر باشد، مواد سخت تر و شکننده تر می شوند.
فرآیند تمپر معمولا در تولید محصولات فولادی مانند ابزار، چرخ دنده و فنر استفاده می شود.همچنین در تولید اجزای سازه ای مانند پل ها و ساختمان ها برای افزایش چقرمگی و مقاومت در برابر شکست استفاده می شود.
