1. خطای ماشینکاری
دقت ماشینکاری به درجه ای اطلاق می شود که مقدار واقعی پارامترهای هندسی آهنگری (اندازه، شکل و موقعیت متقابل عناصر هندسی، ناهمواری میکروسکوپی کانتور و غیره) با مقدار ایده آل طراحی پس از ماشین کاری مطابقت دارد.خطای ماشینکاری به انحراف پارامترهای هندسی واقعی از مقدار ایده آل طراحی اشاره دارد، هر چه خطای ماشینکاری کوچکتر باشد، دقت ماشینکاری بالاتر است.
خطای ماشینکاری عمدتاً دارای دسته بندی های زیر است.
① خطای ابعادی: اندازه واقعی قطعه آهنگری پس از پردازش از اندازه ایده آل منحرف می شود.اندازه ایده آل، مقدار متوسط حداکثر و حداقل دو اندازه حدی است که روی نقشه مشخص شده است، یعنی مقدار مرکزی منطقه تحمل اندازه.
②خطای شکل: به تفاوت (یا انحراف) شکل سطح واقعی آهنگرهای ماشینکاری شده از شکل ایده آل مانند گردی، صافی و غیره اشاره دارد.
③ خطای موقعیت: به تفاوت (یا انحراف) بین موقعیت متقابل سطح آهنگری ماشینکاری شده، محور یا صفحه تقارن برای موقعیت ایده آل آن، مانند همان درجه محور، درجه موقعیت و غیره اشاره دارد.
④ ناهمواری میکروسکوپی سطح: خطای شکل هندسی میکروسکوپی متشکل از فاصله کوچکتر و قله ها و دره ها روی سطح آهنگری پس از پردازش.ناهمواری میکروسکوپی سطح آهنگری با مقدار پارامتر ارزیابی زبری سطح.
خطای ماشینکاری توسط بسیاری از عوامل خطای سیستم فرآیند ایجاد می شود.مانند اصل خطای روش پردازش، خطای نصب و مکان یابی آهنگری، یراق آلات، خطا و سایش در ساخت ابزار، ساخت ماشین ابزار، خطای نصب و سایش، ماشین ابزار، خطای ابزار، نیروی فرآیند برش، تغییر شکل حرارتی و ارتعاش اصطکاک، و خطای هندسی جای خالی و خطای اندازه گیری در پردازش.
2. تحمل هندسی
به منظور کنترل خطاهای پردازش و برآورده ساختن الزامات عملکردی آهنگری، طراح الزامات دقت پردازش مربوطه را از طریق نقشه های آهنگری ارائه می دهد که در قالب علامت های تحمل هندسی آورده شده است.
تلورانس هندسی محدوده تغییرات مجاز برای مقادیر پارامتر هندسی واقعی است.نسبت به انواع مختلف خطاهای ماشینکاری، تلورانس‌های هندسی به تلورانس‌های ابعادی، تحمل‌های شکل، تلورانس‌های موقعیت و شاخص‌های زبری سطح مقادیر مجاز و تلورانس‌های پارامترهای هندسی خاص قطعات معمولی تقسیم می‌شوند.
در تولید مدرن، فرآیند تولید یک محصول مکانیکی اغلب شامل صنایع و شرکت های بسیاری می شود که برخی از آنها نیاز به همکاری بین المللی نیز دارند.برای برآوردن الزامات هماهنگی فنی بین یکدیگر، باید یک انطباق مشترک با الزامات فنی یکپارچه مشخصات وجود داشته باشد.
استاندارد برای تنظیم الزامات فنی از مقررات، انطباق مشترک در محدوده خاصی از پایه فنی است.استانداردها در سطوح مختلف صادر می شوند، در دنیا، انطباق رایج شرکت ها استاندارد بین المللی (ISO) است.استانداردهای چین به استانداردهای ملی (GB)، استانداردهای صنعتی (مانند استانداردهای ماشین آلات (JB))، استانداردهای محلی (DB) و استانداردهای سازمانی تقسیم می شوند.استانداردهای محلی و استانداردهای سازمانی، مشخصات فنی هستند که در غیاب استانداردهای ملی و استانداردهای صنعتی، و نیاز به الزامات فنی یکسان در محدوده معینی توسعه یافته اند.
دامنه استانداردها بسیار گسترده است و تمام جنبه های زندگی مردم را در بر می گیرد.با توجه به موضوع، می توان آن را به استانداردهای اساسی، استانداردهای محصول، استانداردهای روش و استانداردهای ایمنی و حفاظت از محیط زیست تقسیم کرد.
