تراشکاری یک فرآیند ماشینکاری انتزاعی است که از یک ابزار برش، معمولاً تراش، برای دستیابی به اشکال مختلف برای قطعات پلاستیکی، فلزی، چوبی یا سنگی استفاده می کند.به طور خلاصه، استفاده از یک میله فلزی دوار چرخش را انجام می دهد.در همان زمان، یک ابزار برش در برابر یک قطعه سفت و سخت از مواد، به طور کلی به شکل استوانه ای، برای حذف مواد و ایجاد قطعات نهایی نگه داشته می شود.امروزه CNC (کنترل عددی کامپیوتری) رایج ترین شکل خودکار تراشکاری است.
چرخاندن مواد نسبتاً سفت و سختی مانند فلز، پلاستیک، سنگ یا چوب را می گیرد و در حین حکاکی کردن آن با یک ابزار برشی که از یک، دو یا سه محور حرکتی استفاده می کند، می چرخد و در نتیجه قطر و عمق دقت قابل توجهی به دست می آید.این امکان وجود دارد که در داخل یا بیرون یک استوانه (که به عنوان خسته کننده نیز شناخته می شود) چرخانده شود تا قطعات استوانه ای با اشکال مختلف ایجاد شود.