طراحی قالب تزریق

طراحی قالب تزریق قوانین واضحی دارد: اضافه کردن پیش نویس، بدون برش، لبه گرد، خط جداکننده واضح و دیوار باید یکنواخت و نه خیلی ضخیم باشد.
لبه های تیز نیاز به هزینه و زمان اضافی پردازش دارند.تغییر در ضخامت دیواره، آثار انقباض و زیر بریدگی های ناخوشایندی به جا می گذارد.اگرچه می تواند در کنار قالب عمل کند، اما هزینه و زمان چرخه را افزایش می دهد.

قالب تزریق
قالب‌گیری تزریقی پایه شامل دو نیمه قالب است که به یکدیگر متصل شده‌اند، پلاستیک گرم شده و در حفره بین دو نیمه قالب فشرده می‌شود و نیمه‌های قالب برای آزاد کردن قطعات از قالب جدا می‌شوند.آخرین مرحله دلیل ایجاد مشکل آندرکات در قطعه است.آندرکات اساساً سطوحی هستند که از بالا یا پایین قابل مشاهده نیستند.

اگر به سطح مقطع قسمت زیر نگاه کنید، می بینید که قسمت اعظم سطح به راحتی توسط نیمه بالایی یا پایینی قالب تشکیل می شود، اما قفسه کوچک سمت راست باعث می شود که قطعه با قالب گیر کند. نیمه پایینی قالب
در سایر انواع ریخته گری مانند موم زدایی یا ریخته گری شن و ماسه، قالب یکبار مصرف است.با این حال، در قالب‌گیری تزریقی، قطعات قالب برای تولید صدها هزار قطعه طراحی شده‌اند.بنابراین، هر قسمت قالب هنگام باز شدن باید به راحتی از قالب جدا شود و این زیربرها طراحی خاصی را برای چالش های ساخت ایجاد می کند.
اگر طراحی شما نیاز به زیرسازی دارد، آیا این قاعده قابل تغییر است؟بله، این جایی است که شما عکس را از کنار وارد می کنید.

عوارض جانبی در ابزار Undercut
Undercut مشکل جدیدی نیست و راه حلی برای آن ارائه شده است.به جای اینکه فقط دو قسمت نیمه ابزار را به هم وصل کنید تا یک قسمت را تشکیل دهید، یک قسمت دیگر (یا چندین قسمت، در صورت لزوم) ایجاد کنید تا از کناری به داخل حرکت کند، و اجازه می دهد تا سطحی تشکیل شود که در حالی که هنوز شکل نمی گیرد. اجازه می دهد قطعه به راحتی از قالب جدا شود.
اگر به روش قالب گیری قطعات بالا نگاه کنید منطقی تر است.برای ایجاد این قفسه، نیمه پایینی قالب دارای یک عمل جانبی است که به صورت عمودی با قسمت پایین قالب و به صورت افقی به عنوان بخشی از چرخه قالب گیری حرکت می کند.هنگامی که قالب بسته می شود، این عمل جانبی بخشی از حفره قالب را تشکیل می دهد، اما زمانی که قالب باز می شود، از قسمت خارج می شود، به طوری که قطعه به راحتی از قالب خارج می شود.

اگرچه مبتکرانه است و می تواند قطعات واقعا شگفت انگیزی تولید کند، در غیر این صورت نمی توان آن را شکل داد، عمل جانبی دارای کاستی هایی است.طراحی قالب ها با عملکرد جانبی به مهندسی قالب اضافی برای مقابله با نیروهای زیاد، چرخه های گرمایش و سرمایش و قطعات متحرک اضافی موجود در همه قالب ها نیاز دارد.این قطعات همچنین برای تولید و مونتاژ ابزارهای قالب نیاز به زمان پردازش بیشتری دارند.همه اینها هزینه قالب ها را که نیاز به عملیات کمکی دارند، به شدت افزایش می دهد.
چگونه قضاوت می کنید که آیا سهم شما نیاز به اقدامات کمکی دارد؟با تجربه، مهندسانی که اغلب با قالب گیری تزریقی سر و کار دارند می توانند به سرعت تجزیه و تحلیل و طراحی کنند.

جایگزین عمل جانبی: از آندرکات خودداری کنید
متداول ترین راه حل برای آندرکات، و در نتیجه افزایش هزینه قالب و زمان انجام عملیات جانبی، برش مواد زیر آندرکات است.در شکل زیر مشاهده می کنید که چگونه شیار کناری قسمت قالب گیری شده اجازه می دهد تا سگک بدون بریدگی شکل بگیرد و چگونه می توان لوله لولا را بدون عمل جانبی تشکیل داد.
یکی دیگر از راه حل های ممکن، تقسیم قطعه است.این قطعه در یک واحد با عوارض جانبی متعدد قالب‌گیری می‌شود و طرح به چندین قسمت کوچکتر قالب‌گیری می‌شود و پس از قالب‌گیری به صورت اولتراسونیک به هم جوش داده می‌شود.اگرچه این امر هزینه واحد و هزینه ابزار را نیز افزایش می دهد، اما معمولاً ارزش کاوش و اشاره به عنوان یک گزینه ساخت را دارد، به خصوص زمانی که هندسه شما بسیار پیچیده است (مانند ابزار آموزش گلف در زیر)، یا زمانی که قطعه شما نیاز به حجم دارد.

آندرکات در طراحی
با بهبود مستمر فناوری قالب گیری تزریقی برای بیش از یک قرن، قوانین طراحی قالب به ندرت مطلق هستند.با این حال، انحراف از قوانین استاندارد DFM هزینه ابزار و هر واحد را افزایش می‌دهد و اقدامات جانبی که باعث ایجاد افت بر روی قطعات می‌شوند نیز از این قاعده مستثنی نیستند.