هنگام انتخاب مبدأ موقعیتیابی، مرکز ماشینکاری، مانند ماشینابزارهای معمولی، باید شرایط پردازش هر ایستگاه را بهطور همهجانبه در نظر بگیرد تا به سه هدف دست یابد: اول، داده انتخابشده باید بتواند از موقعیتیابی دقیق اطمینان حاصل کند. قطعه کار و تسهیل بارگیری و تخلیه قطعه کار.این می تواند موقعیت و بستن قطعه کار را با سریع ترین سرعت کامل کند و گیره قابل اعتماد است و ساختار ثابت باید تا حد امکان ساده باشد.دوم، الزامات داده انتخاب شده و محاسبه هر بعد از هر بخش پردازش باید تا حد امکان ساده باشد، به طوری که محاسبه زنجیره ابعاد کاهش یابد و تا آنجا که ممکن است از خطا یا خطا در پیوند محاسبه جلوگیری شود.سوم این است که از دقت تمام پردازش ها اطمینان حاصل شود.
هنگام تعیین داده موقعیت مکانی خاص قطعات در مرکز ماشینکاری، باید به اصول مهم زیر توجه کنیم:
داده طراحی را به عنوان داده موقعیت یابی در نظر بگیرید
هنگام ماشینکاری قطعات با مراکز ماشینکاری، سعی کنید هنگام انتخاب مبدا موقعیت یابی، مبدأ طراحی روی قطعات را به عنوان مبحث موقعیت یابی انتخاب کنید.در مواقعی که نیاز به فرموله کردن طرح پردازش قطعات باشد، بهترین داده دقیق باید برای تکمیل پردازش انتخاب شود.بنابراین، در مرحله ماشینکاری خشن، باید نحوه پردازش تمام سطوح داده دقیق را در نظر بگیریم.به عبارت دیگر، هر داده موقعیت یابی مورد استفاده در مرکز ماشینکاری باید در ماشین ابزار معمولی قبلی یا فرآیند مرکز ماشینکاری پردازش شود تا به طور موثر از رابطه دقت بین سطوح ماشینکاری هر ایستگاه اطمینان حاصل شود.به طور خاص، اگر برخی از سطوح نیاز به چندین بار بستن یا پردازش بر روی ماشینابزارهای دیگر داشته باشند، انتخاب موقعیت نقطهای مشابه با مبدأ طراحی نه تنها میتواند از خطای موقعیتیابی ناشی از تصادفی نبودن مبدأ جلوگیری کند، بلکه از دقت ماشینکاری اطمینان حاصل میکند. بلکه برنامه نویسی را نیز ساده کنید.
داده موقعیت یابی را با داده طراحی منطبق کنید
با این حال، در برخی موارد، تکمیل پردازش ایستگاه از جمله دادههای طراحی در مرکز ماشینکاری به طور همزمان غیرممکن است، بنابراین باید تلاش کنیم تا داده موقعیتیابی با داده طراحی مطابقت داشته باشد.در عین حال، ما همچنین باید در نظر بگیریم که آیا ماشینکاری تمام قطعات دقیق کلیدی را می توان پس از موقعیت یابی با این معیار در یک گیره کامل کرد یا خیر.به منظور جلوگیری از تغییر شکل، برآمدگی و خراش قطعات ناشی از چرخش مکرر و پردازش ابعادی غیر مهم قطعات پس از اتمام، معمولاً فرآیند تکمیل شده بر روی مرکز ماشینکاری در انتها مرتب می شود.
حالت موقعیت یابی که در آن تمام سطوح ماشین کاری می شوند
هنگامی که مرکز ماشینکاری به هر دو نقطه ماشینکاری و ماشینکاری هر ایستگاه نیاز دارد، انتخاب داده موقعیتیابی آن باید تکمیل حداکثر محتویات ماشینکاری را در نظر بگیرد.بنابراین، لازم است از روشی برای موقعیت یابی استفاده شود که برای تمام سطوح مناسب باشد.به عنوان مثال، برای پردازش جعبه، بهتر است از روش موقعیت یابی یک طرفه و دو پین استفاده کنید تا ابزار بتواند سطوح دیگر را پردازش کند.
تحمل هندسی موقعیت و اساس طراحی را به شدت مشخص کنید
اگر داده موقعیت یابی و داده طراحی قطعه نمی تواند منطبق باشد، نقشه مونتاژ باید به دقت مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد تا تابع طراحی داده طراحی قطعه مشخص شود و محدوده انحراف مشترک هندسی بین داده موقعیت یابی و داده طراحی باید تعیین شود. به شدت از طریق محاسبه زنجیره ابعاد برای اطمینان از دقت ماشینکاری مورد نیاز تعیین شده است.اگر از یک مرکز ماشینکاری با عملکرد اندازهگیری خودکار استفاده میکنید، میتوانید برنامهای ترتیب دهید تا به طور خودکار کاوشگر را کنترل کند تا پیش از پردازش هر قطعه، اساس طراحی را شناسایی کند و به سیستم اجازه دهید به طور خودکار سیستم مختصات را تصحیح کند تا از رابطه هندسی بین اطمینان حاصل شود. هر بخش پردازش و اساس طراحی.
یک رابطه هندسی مشخص بین مبدأ سیستم مختصات و مبدأ موقعیتیابی وجود دارد
مبدأ سیستم مختصات قطعه کار در مرکز ماشینکاری، یعنی «نقطه صفر برنامهریزی»، لزوماً با داده موقعیتیابی قطعه منطبق نیست، بلکه باید یک رابطه هندسی مشخص بین آنها وجود داشته باشد.هنگام انتخاب مبدا سیستم مختصات، توجه اصلی تسهیل برنامه ریزی و اندازه گیری است.هنگام انتخاب مبدأ موقعیت یابی، توجه اصلی این است که آیا مبدا مختصات را می توان به طور دقیق از طریق مبدأ موقعیت یابی اندازه گیری کرد، به ویژه برای قطعاتی که نیاز به دقت ابعادی بالایی دارند، اطمینان از دقت اندازه گیری بیشتر ضروری است.