با توجه به ویژگی های خاص آلومینیوم، صرف نظر از اینکه چه نوع ماشین ابزاری برای ماشین کاری استفاده می شود، کارایی، عمر و براقیت قطعه کار اغلب رضایت بخش نیست.بنابراین، هنگام پردازش آلومینیوم، نحوه انتخاب ابزار مناسب و فناوری پردازش به یک دغدغه تبدیل شده است.
بیایید ابتدا ویژگی های پردازش آلومینیوم و آلیاژ آلومینیوم را درک کنیم: آلومینیوم دارای استحکام کم، سختی و پلاستیسیته کم است که برای پردازش شکل دهی پلاستیک مناسب است، اما تمایل تغییر شکل و تقویت در حین برش زیاد است، به راحتی به ابزار می چسبد و پردازش یک سطح روشن و تمیز دشوار است.در مقایسه با آلومینیوم خالص، آلیاژ آلومینیوم از نظر استحکام و سختی بسیار بهبود یافته است، اما در مقایسه با فولاد، دارای استحکام و سختی کم، نیروی برش کوچک و هدایت حرارتی خوب است.
به دلیل کیفیت نرم و انعطاف پذیری آلیاژ آلومینیوم، چسبیدن به ابزار هنگام برش و تشکیل تومور تراشه ای روی ابزار آسان است و ممکن است هنگام برش با سرعت بالا، پدیده جوشکاری مذاب روی لبه ابزار ایجاد شود که باعث از بین رفتن ابزار می شود. توانایی برش و بر دقت ماشینکاری و پرداخت سطح تاثیر می گذارد.علاوه بر این، ضریب انبساط حرارتی آلیاژ آلومینیوم زیاد است و گرمای برش احتمالاً باعث تغییر شکل حرارتی قطعه کار و کاهش دقت ماشینکاری می‌شود.
