قطعات تولید شده توسط فرآیندهای تولید معمولی (ریخته گری، آهنگری و غیره) منفجر نمی شوند.با این حال، انفجار قطعات ساخته شده توسط پرینت سه بعدی فلزی یک خطر بالقوه ایمنی است.
هنگامی که از پرینت سه بعدی فلزی برای ساخت قطعات استفاده می شود، مشکلی که در این فرآیند باید به آن توجه شود، خطر ایمنی است.با این حال، تنها آن پودرهای به دام افتاده که منطقه پردازش را با قطعات در فرآیند چاپ سه بعدی فلز ترک می کنند، خطرات ایمنی زیادی را به همراه خواهند داشت.
شاید اپراتورها و تکنسین هایی را دیده باشید که از ماسک تنفسی و تجهیزات حفاظت فردی استفاده می کنند.این به این دلیل است که مواد خام پودر فلز مورد استفاده در سیستم‌های پرینت سه بعدی فلزی معمولاً به اندازه کافی کوچک هستند و می‌توانند به راحتی با تنفس استنشاق و جذب بدن انسان شوند.در واقع، برخی از افراد به نیکل نیز حساسیت دارند، که استنشاق پودر فلز را به یک نگرانی بزرگ تبدیل می کند.
بسیاری از مردم ممکن است متوجه نباشند که هنگامی که قطعات ساخته شده توسط فناوری چاپ سه بعدی فلزی از اتاق ساخت و ساز خارج شده و تمیز می شوند، ممکن است قطعات همچنان حاوی مقدار کمی مواد پودری باشند.زیرا حتی اگر قطعه فلزی کاملاً متراکم باشد، ممکن است ساختار نگهدارنده آن نباشد.
بیشتر ساختارهای نگهدارنده توخالی هستند، بنابراین پودر ممکن است در داخل آن به دام بیفتد.هنگامی که اجزا از تخته ساختمان خارج می شوند، یک سر این سازه های نگهدارنده ممکن است پودر فلزی که در سازه های نگهدارنده به دام افتاده را در جو آزاد کند.به همین دلیل است که به طور کلی توصیه می شود که بستر ساختمانی را با برش سیم EDM زیر آب حذف کنید تا این پودرهای شل در آب رها شوند.
اگر قطعات پرینت شده سه بعدی با استفاده از فناوری پردازش EDM از بستر خارج نشوند، عملیات تمیز کردن ثانویه، مانند جاروبرقی، برای حذف پودر شل به دام افتاده در ساختار پشتیبانی لازم است.با این حال، دشواری عملکرد واقعی آنقدرها هم که به نظر می رسد آسان نیست، زیرا ذرات پودر می توانند به دیواره داخلی مواد نگهدارنده بچسبند یا در حین آزاد شدن تنش تا حدی بر روی سطح قطعه ذوب شوند.حتی اگر قطعات بارها به صورت اغراق آمیز بر روی میز ضربه بزنند، ممکن است هنوز مقداری پودر وجود داشته باشد که پاک نشده باشد.
بدیهی است که روش حذف پودر شل از قطعات بسیار پیچیده است و برای درک بهتر نحوه استفاده از فناوری های تکمیلی مانند انفجار سودا، ماشین کاری جریان ساینده (AFM) و پولیش الکتروشیمیایی برای کمک به حذف پودر شل از داخل به تحقیقات بیشتری نیاز است. ساختار پشتیبانی
در میان آنها، فناوری ماشینکاری جریان ساینده جدیدترین روش ماشینکاری است که با استفاده از محیط ساینده (مخلوطی قابل روان مخلوط با ذرات ساینده) از سطح قطعه کار می گذرد و تحت فشار قرار می گیرد تا سوراخ شود، فلاش برداشته شده و فیله آسیاب می شود، به طوری که باعث کاهش فشار می شود. موج دار بودن و زبری سطح قطعه کار و رسیدن به پایان ماشینکاری دقیق.AFM بهترین روش ماشینکاری موجود برای تکمیل دستی پیچیده یا قطعات کار با شکل پیچیده و همچنین قطعاتی است که ماشینکاری با روش های دیگر دشوار است.روش AFM را می توان برای قطعات کاری که از پردازش در مقیاس بزرگ غلتک ها، ارتعاشات و سایر قطعات کاری که در حین پردازش آسیب می بینند راضی نیستند، اعمال کرد.و لایه لایه شدن پس از ماشینکاری تخلیه الکتریکی یا ماشینکاری پرتو لیزر و تنش باقی مانده بر روی سطح ماشینکاری شده در فرآیند قبلی به طور موثری حذف می شود.
پولیش الکتروشیمیایی را پولیش الکترولیتی نیز می گویند.پولیش الکترولیتی باعث می شود که قطعه کار به عنوان آند و فلز نامحلول به عنوان کاتد پرداخت شود.هر دو قطب به طور همزمان در سلول الکترولیتی غوطه ور می شوند و DC برای ایجاد انحلال آند انتخابی اعمال می شود تا به اثر افزایش روشنایی سطح قطعه کار دست یابد.
لازم به ذکر است که برخی از مواد اولیه پودر فلز مانند تیتانیوم و آلومینیوم به صورت خودبخودی احتراق می یابند که به این معنی است که آنها منفجر می شوند.بنابراین، پرسنل ماشینکاری حرفه‌ای باید هنگام کار با قطعات ساخته شده از این مواد مراقب باشند، زیرا ممکن است این پودرهای گرفته شده توسط قطعات دوباره آزاد شوند.اگر مخفیانه وارد محیط دستگاه شوند، ممکن است تحت ترکیبی از جرقه یا شرایط دیگر منفجر شوند.بنابراین هنگام جابجایی و پس از پردازش این قطعات باید دقت ویژه ای داشت و قبل از هر چیز از نظافت مناسب اطمینان حاصل کرد.اگر پودر شل در حین پردازش بخشی بیفتد، نمی توان آن را پردازش کرد.
پیشرفت درک جامع و تشخیص خطرات ایمنی بالقوه مربوط به پرینت سه بعدی فلزی هنوز در حال پیشرفت است.در صورت لزوم، باید از قبل به آتش نشانان محلی اطلاع داده شود تا در مواقع اضطراری سریعتر پاسخ دهند.
علاوه بر این، هنگامی که قطعات فلزی پرینت سه بعدی بر روی یک ماشین سنگ زنی یا یک ماشین تراش / فرز پردازش می شوند، باید اطمینان حاصل شود که پودر موجود در این قطعات در هنگام احتراق جرقه ها در حین پردازش منفجر نمی شود.