محلول فرز CNC پنج محوره برای تیغه پروانه یکپارچه

پروانه یکپارچه جزء اصلی موتور توربو و موتور توربو شارژ است.این به طور گسترده در انرژی انرژی، هوا فضا، پتروشیمی، متالورژی و صنایع دیگر استفاده می شود.این یک بخش پیچیده از نوع کانال معمولی با مدل سازی استاندارد است.ابزار ماشینکاری، دقت ماشینکاری و کیفیت سطح ماشینکاری مشخصات آن به طور مستقیم بر عملکرد آیرودینامیکی و راندمان مکانیکی موتور تأثیر می گذارد و تأثیر تعیین کننده ای بر عملکرد موتور دارد.پروانه یکپارچه به دلیل پیچیدگی سطح منحنی و دقت بالای ماشینکاری، به یک قطعه معمولی سخت تبدیل شده است.

با افزایش تقاضا برای موتورهای توربین در بازار، دستیابی به ماشینکاری کارآمد پروانه های انتگرال به طور فزاینده ای ضروری است.در حال حاضر مواد متداول پروانه انتگرال آلیاژ آلومینیوم، آلیاژ تیتانیوم، فولاد ضد زنگ و غیره است.
پیچیدگی ماشینکاری پروانه عمدتاً در پیچیدگی مدل‌سازی سطح تیغه نهفته است که می‌توان آن را طبق اصل قالب‌گیری به سطح قاعده‌دار و سطح غیرقانونی تقسیم کرد و سطح خط‌دار را می‌توان به سطح خط‌دار قابل توسعه و سطح خط‌دار غیرقابل توسعه تقسیم کرد.فرز پنج محوره NC یکی از روش های رایج برای ماشینکاری پروانه انتگرال با انعطاف پذیری خوب، راندمان ماشینکاری بالا و کاربرد گسترده است.با توجه به شکل‌های مختلف سطح پروانه‌ها، معمولاً از دو روش برای ماشین‌کاری روی ماشین‌های CNC استفاده می‌شود که عبارتند از: روش آسیاب نقطه‌ای و روش فرز جانبی.

با توجه به شکل پیچیده پروانه انتگرال و اعوجاج زیاد تیغه، ماشینکاری پروانه انتگرال بسیار آسان است که تداخل داشته باشد، بنابراین دشواری ماشینکاری در ماشینکاری خشن و پایانی رانر و تیغه است.در فرآیند ماشینکاری NC پروانه انتگرال، برش فرز انتهایی مخروطی اغلب برای به حداقل رساندن برش بیش از حد و تداخل ناشی از کاتر استفاده می شود، و برش هنوز هم می تواند هنگام ماشینکاری دونده باریک استحکام خوبی داشته باشد.
برای اینکه پروانه مطابق با الزامات آیرودینامیک باشد، تیغه اغلب از ساختار زاویه پیچ بزرگ و فیله متغیر در ریشه استفاده می کند که الزامات بالاتری را برای پردازش پروانه ایجاد می کند.الزامات فنی ماشینکاری پروانه انتگرال شامل الزامات اندازه، شکل، مکان، زبری سطح و سایر جنبه های هندسی و همچنین الزامات خواص مکانیکی، فیزیکی و شیمیایی است.تیغه پروانه باید کیفیت سطح خوبی داشته باشد و دقت به طور کلی روی سطح تیغه، سطح توپی و سطح ریشه تیغه متمرکز است.مقدار زبری سطح باید کمتر از Ra0.8um باشد.

برای برآوردن الزامات فوق، مشکلات زیر اغلب در پردازش پروانه انتگرال با آن مواجه می شوند:
① پروانه انتگرال دارای گذرگاه جریان باریک، تیغه نسبتاً طولانی و سختی کم است که به قطعات جدار نازک تعلق دارد و به راحتی در طول پردازش تغییر شکل می دهد.در فرآیند ماشینکاری، به دلیل نقش ساختار خود و نیروی برش خارجی، ورودی رانر و انتهای بالایی تیغه خطوط ارتعاشی ایجاد می کند.گاهی اوقات برای جلوگیری از زنگ زدن، نیاز به تغییر تیزی ابزار است که باعث ایجاد سوراخ در لبه های ورودی، خروجی و تیغه های رانر می شود.به منظور اطمینان از کیفیت سطح پروانه انتگرال، لازم است کاتر دارای استحکام کافی، فضای براده برداری کافی و وضوح مناسب باشد.

② عمق تیغه در باریکترین قسمت رانر بسیار بیشتر از قطر ابزار است و فضای تیغه مجاور آن بسیار کوچک است.قطر ابزار در هنگام تمیز کردن زاویه کوچک است و ابزار به راحتی شکسته می شود.کنترل عمق برش نیز یک فناوری کلیدی برای ماشینکاری است.
③ سطح پروانه انتگرال یک سطح آزاد است، با عبور جریان باریک، اعوجاج شدید تیغه، و تمایل واضح به خم شدن به عقب.ایجاد تداخل در حین پردازش بسیار آسان است که پردازش آن دشوار است.برخی از پروانه ها دارای تیغه های کمکی هستند.به منظور جلوگیری از تداخل، سطح منحنی باید در بخش ماشینکاری شود.بنابراین، اطمینان از قوام سطح ماشینکاری شده دشوار است.
④ با توجه به اینکه پروانه کلی در کار واقعی با سرعت بالایی می چرخد، با سرعت 30000-50000 دور، جلوگیری از لرزش و کاهش نویز ضروری است، بنابراین الزامات تعادل دینامیکی بالا است که باعث بهبود نیازهای ماشین ابزار می شود. و ابزار.صرفه جویی در زمان پردازش و اطمینان از ثبات و تقارن برش ضروری است.
با توجه به صلبیت ماشین ابزار، کاتر، فیکسچر و پروانه انتگرال، طراحی ساختار کاتر معقول و انتخاب فرآیند ساخت مناسب می تواند نیازهای ساخت پروانه انتگرال را برآورده کند.