از نظر بهبود دقت و بهره وری، فناوری ساخت مکانیکی به سرعت توسعه یافته است، در حالی که از نظر بهبود بهره وری، بهبود اتوماسیون جهت تلاش همه کشورها است.در سال‌های اخیر، ماشینکاری قطعات دقیق از کنترل عددی تا CIMS به سرعت توسعه یافته است و در محدوده خاصی مورد استفاده قرار گرفته است.تبدیل از ماشینکاری نهایی به ماشینکاری فوق العاده نیز جهت توسعه کشورهای توسعه یافته بزرگ در جهان است.
ماشینکاری دقیق را می توان به چهار دسته تقسیم کرد: برش ابزار، ماشینکاری ساینده، ماشینکاری ویژه و ماشینکاری کامپوزیت.با توسعه تکنولوژی ماشینکاری، بسیاری از مکانیسم های ماشینکاری جدید پدید آمده اند.بنابراین، ماشینکاری قطعات دقیق، به ویژه ماشینکاری میکرو قطعات دقیق، باید با توجه به مکانیسم شکل دهی و ویژگی های قطعات انجام شود.
سه نوع ماشینکاری وجود دارد: برش، ماشینکاری ترکیبی و ماشینکاری تغییر شکل.برش که به عنوان ماشینکاری جداگانه نیز شناخته می شود، به روشی اطلاق می شود که از نیرو، گرما، الکتریسیته، نور و سایر روش های پردازش برای جداسازی برخی از مواد از قطعه کار استفاده می کند.پردازش ترکیبی استفاده از روش‌های فیزیکی و شیمیایی برای اتصال و جوش دادن سطح قطعه کار برای تشکیل لایه‌ای از روکش مواد مختلف مانند آبکاری، سطح‌کاری فاز گاز، اکسیداسیون، کربن‌سازی، اتصال، جوشکاری و غیره است.پردازش تغییر شکل استفاده از نیرو، گرما، حرکت مولکولی و غیره برای تغییر شکل قطعه کار و تغییر اندازه، شکل و عملکرد آن مانند ریخته گری، آهنگری و غیره است.
مفهوم ماشینکاری بصری از ابزارهای سنتی ماشینکاری شکسته شده است.دارای ویژگی های تجمع، رشد، تغییر شکل و غیره است. همچنین بر پردازش سطحی تأکید می کند و مهارت های پردازش سطح را شکل می دهد.
در مقایسه با برش بدون تراشه، برش قطعات دقیق دارای مزایای زیر است: اول، فرآیند برش هم نرخ برش بالاتر و هم اثرات اقتصادی بهتری دارد، مانند پردازش پلاسمای لیزری.دلیل آن این است که تنها با تامین مقدار زیادی انرژی می توانیم به نرخ برش مواد بالایی دست یابیم.از سوی دیگر، هنوز مشکلاتی وجود دارد که آیا قطعه کار ماشینکاری شده می تواند الزامات دقت اندازه و شکل را برآورده کند.
در فرآیند تولید انبوه، عمدتاً از ماشینکاری بدون فشار تراشه استفاده می شود و شکل قطعه کار واجد شرایط نهایی را می توان تنها با برش بعدی به دست آورد.بنابراین، مرحله ماشینکاری این است که قطعه کار به دقت بالاتری برسد.ماشینکاری قطعات دقیق، به‌ویژه در روند تولید دسته‌ای کوچک، به دقت بالاتر و بالاتر شکل و ابعاد قطعه کار نیاز دارد و زمینه جدیدی را برای پردازش قطعات دقیق باز می‌کند.
استفاده از ماشین تراش به طور طبیعی نیازمند فرآیندهای مختلف تراشکاری است، اما باید به این نکته نیز توجه داشت که حفاری، فرز، آسیاب و برش دنده را می توان روی یک تراش تکمیل کرد (یکپارچه سازی فرآیند).این روش ماشینکاری برای ماشین ابزار مدولار مرکز ماشینکاری تراشکاری و فرز در حال توسعه قابل استفاده است.
