فرآیند فرزکاری به این صورت است که قطعه کار را با استفاده از تماس بین فرز و قطعه کار به شکل و اندازه مورد نیاز تبدیل می کند.در این فرآیند فرز، فرز برش مواد فلزی روی سطح قطعه کار را به صورت تراشه برش می دهد که شامل اثر برش تیغه و نقش فشار دادن و نگهدارنده سطح ابزار می شود، به طوری که براده ها از سطح پردازش جدا می شوند.
اثر برش تیغه: هنگامی که ابزار با قطعه کار تماس می گیرد، تنش در قطعه کار به تدریج با افزایش نیرو افزایش می یابد و بیشترین تنش در تماس با تیغه است.در جایی که فشار وارد بر قطعه کار بیشترین و متمرکزترین است، ماده فلزی اولین چیزی است که ترک می خورد و جدا می شود.بنابراین جدایی بین مواد لایه سطح فلز و ماتریس فلزی قطعه کار همیشه در تماس با تیغه ایجاد می شود که اثر برش تیغه است.
عمل فشار در جلوی ابزار: تحت اثر نیروی مکانیکی کافی، با حرکت نسبی مداوم ابزار و قطعه کار، فلز برش خورده در جهت حرکت تیغه جدا می شود و سطح ماشینکاری شده را تشکیل می دهد.در عین حال، اکستروژن در جلوی ابزار باعث می شود که لایه برش تغییر شکل الاستیک و تغییر شکل پلاستیک ایجاد کند تا در نهایت براده هایی تشکیل شود که در امتداد جلوی ابزار به بیرون جاری می شوند که اثر فشار در جلوی ابزار است.
تغییر شکل فلز برش خورده تحت اثر ابزار: فلز برش خورده چهار ناحیه تغییر شکل تحت عمل لبه برش، جلو و پشت ابزار، یعنی ناحیه تغییر شکل پایه، ناحیه تغییر شکل اصطکاک در جلوی ابزار را تشکیل می‌دهد. ، ناحیه تغییر شکل در جلوی لبه و ناحیه تغییر شکل اصطکاک در پشت ابزار.وضعیت تنش داخلی و تغییر شکل در چهار ناحیه تغییر شکل به هم مرتبط هستند و بر یکدیگر تأثیر می‌گذارند.
انواع تراشه ها و شرایط تشکیل آنها
با توجه به مواد مختلف قطعه کار، شرایط مختلف برش و تغییر شکل های مختلف در فرآیند برش، براده های مختلفی تولید می شود.با توجه به شکل های مختلف تراشه ها، تراشه ها را می توان به تراشه های نواری، تراشه های گرهی، تراشه های دانه ای و تراشه های خرد شده تقسیم کرد.
1. تراشه نواری: در فرآیند برش، اگر لغزش روی سطح لغزشی نهایی به درجه شکستگی نرسیده باشد، یک تراشه نواری پیوسته با سطح بیرونی مودار و سطح داخلی صاف تشکیل می‌شود.تراشه نواری رایج ترین نوع تراشه در ماشینکاری نهایی است.در پردازش مواد فلزی پلاستیکی، چنین براده‌هایی اغلب زمانی تولید می‌شوند که سرعت برش بالا، ضخامت لایه برش کوچک، زاویه چنگک ابزار بزرگ و لبه تیز باشد.
2. تراشه گره: تراشه گره در شرایط شکستگی به دلیل لغزش کافی روی سطح لغزشی نهایی تشکیل می شود.تراشه تقسیم شده دارای ترک های غیر نافذ است، سطح خارجی دندانه دار است و سطح داخلی صاف است.این نوع تراشه بیشتر هنگام پردازش مواد فلزی پلاستیکی، با سرعت برش کم، ضخامت لایه برش زیاد و زاویه چنگک ابزار کوچک تولید می‌شود.
3. تراشه دانه ای: هنگامی که ترک به کل لایه تراشه نفوذ می کند و تراشه را به یک بدنه نردبانی شکل جدا می کند، تراشه دانه ای (همچنین به عنوان تراشه واحد شناخته می شود) تشکیل می شود.تراشه های دانه ای هنگام ماشینکاری مواد فلزی با انعطاف پذیری ضعیف، سرعت برش کم، ضخامت لایه برش زیاد و زاویه چنگک ابزار کوچک تولید می شوند.
4. براده برداری: هنگام برش فلزات شکننده (مانند چدن و غیره)، به دلیل اینکه پلاستیسیته مواد بسیار کوچک است، لایه سطح فلز باعث ایجاد تغییر شکل الاستیک و تغییر شکل پلاستیکی بسیار کوچک در زیر برش و هل دادن ابزار می شود. و سپس شکننده و شکسته خواهد شد تا تراشه های براده ای تشکیل شود.هرچه مواد قطعه کار سخت تر و شکننده تر باشد، زاویه چنگک ابزار کوچکتر باشد و ضخامت لایه برش بیشتر باشد، تولید چنین براده هایی آسان تر است.
