اگرچه نتایج تولید پلاستیک تا حد زیادی به ویژگی های منحصر به فرد نوع پلاستیک مورد استفاده (اکریلیک، پلکسی گلاس، نایلون و غیره) بستگی دارد، اما خود این فرآیند دارای چندین مزیت است.
شکل دهی آسان: در مقایسه با سایر مواد، پلاستیک به دلیل نقطه ذوب پایین و شکل پذیری بالا، نسبتاً به راحتی به اشکال هندسی اساسی و پیچیده تبدیل می شود.
کاهش عملیات سطحی: بر خلاف اکثر فلزات، پلاستیک ها را می توان قبل از ساخت رنگ کرد و نیاز به برخی از فرآیندهای پس از درمان مانند رنگ آمیزی را از بین می برد.
تولید سریعتر: تولید پلاستیک معمولاً شامل چرخه سریع و گردش سریع است.
وزن سبک تر: پلاستیک معمولا سبک تر از فلز هم اندازه است.
مقاومت شیمیایی: در مقایسه با فلزات، پلاستیک ها معمولاً کمتر در معرض آسیب ناشی از مواد شیمیایی یا واکنش های شیمیایی (مانند اکسیداسیون یا زنگ زدگی) هستند.
اگرچه از پلاستیک می توان برای ساخت قطعات مختلف استفاده کرد، اما به عنوان ماده تولیدی، محدودیت هایی نیز دارد.
برخی از معایب تولید پلاستیک عبارتند از:
مقاومت در برابر سایش محدود: برای دمای بالا، اسیدیته و سایر عناصر خورنده، آستانه مقاومت پلاستیک کم است.
معایب ساختاری: بیشتر پلاستیک ها برای کاربردهایی که به استحکام ساختاری بالا نیاز دارند، مانند اجزای تجهیزات سنگین و بیشتر مصالح ساختمانی، مناسب نیستند.
